Bijela Kuca
“Bjela kuća” smeštena je u gradiću prigodnog imena — Bol. Obalsku građevinu nisu sagradili komunisti, već dominikanski monasi koji još od 15. veka vode manastir na istočnoj strani Brača. “Bjelu kuću” su sagradili od bračkog kamena1936. godine, u njoj je do Drug svetskog rata bila smeštena dominikanska srednja škola. Dominikanci svedoče da ih je komunističko rukovodstvo 1963. godine “praktički primoralo” da im prodaju zgradu koja bi poslužila kao državni hotel. I prećutno su na to pristali.
“Bijela kuća” je iste godine počela da radi kao hotel i imala je više od 350 kreveta, a njime je upravljalo državno preduzeće “Zlatni Rat”. Novi hotel se pokazao keo veliki finansijski uspeh i pokrenuo je dalji razvoj turizma diljem otoka.
Poslednja godina u kojoj je “Bijela kuća” ugostila turiste bila je 1991, a tokom ratnih devedesetih i ovaj hotel je postao smeštaj za izbeglice. Strani turisti su par godina nakon završetka rata zaobilazili Hrvatsku, a do 2003. “Zlatni Rat” je zapao u tolika dugovanja da je hrvatska vlada morala da preuzme vlasništvo nad hotelom — koji je i dan-danas prazan.
Dominikanski monasi od tada vode dugu pravnu bitku sa lokalnim vlastima jer su, kako navode, pod prinudom predali vlasništvo komunističkom režimu. “Bijelu kuću” žele nazad jer tvrde da su je “sami sagradili i za nju platili”. U međuvremenu, građevina je toliko zapuštena da su lokalni meštani pisali premijeru opisujući hotel kao “kuću horora” i moleći ga za pomoć. A zaista jeste strašna. Svi na Braču znaju da “Bijela kuća” nije mesto koje biste želeli da obilazite noću. Neki čak tvrde da je velika zgrada na ivici potpunog urušavanja.
Sledeća stranica: Children’s Resort in Krvavica
